خبرنگار پایگاه خبری پلدخترنیوز طی یادداشتی گفت:

کشکان شاهرگ حیاتی تمام خانواده‌های پلدختر و معمولان است

امروز مسئولان شهرستان باید پیگیری تا عملی شدن و به نتیجه رسیدن را سرلوحه کار خود قرار دهند نه به مصوب شدن مصوبات در مرکز استان یا شهرستان دل ببندند. و تنها در صورتی مصوبات را مصوبه بدانند که اجرایی شده و باعث حل مشکل شده باشند .

به گزارش روشنا نیوز، زینب کلانتری خبرنگار پایگاه خبری پلدخترنیوز طی یادداشتی گفت: تمام حاشیه نشینان کشکان به نوعی معیشت شان وابسته به آب این رودخانه است و وقتی از آمار و ارقام کسانی بحث می شود که محل ارتزاقشان این رودخانه است نه تنها باید به تعداد کشاورزان و باغداران اشاره کرد بلکه باید در نظر گرفت بسیاری از کارمندان دولتی و شاغلین بخش خصوصی نیز بدلایل شرایط اقتصادی و تورم ،منبع درآمدشان کشکان است و چنانچه آمار و ارقام دقیقی وجود داشته باشد نشانگر همین حقیقت خواهد بود. به همین دلیل انتظار می رود مسئولان مربوطه در هنگام تصویب مصوبات در زمینه مدیریت آب این موضوع مهم را مدنظر داشته باشند .
اینجا مضرات کشت محصولات آبدوست دست کمی از محصولات ممنوعه ندارد
محصولات ممنوعه بلاهای خانمان سوزی هستند که دامن‌گیر خانواده ها خواهند شد و موجب از هم گسیختگی خانه و خانواده می شوند بر همین اساس با وجود کاربرد آنها در صنایع دارویی و شیمیایی عطایشان به لقیاشان بخشیده شده و کشت آنها پیگرد قانونی و قضایی دارد . حال باید گفت چه تفاوتی در بین کشت های ممنوعه با آبدوست در این زمان و برای حاشیه نشینان کشکان رود وجود دارد ، محصولات آبدوست شیره ی جان رودخانه را مکیده و با خشکاندن آب رودخانه؛ چون تیغی تیز بر شاهرگ حیاتی خانواده ها کشیده می شوند.
عاقبت سیل و خشکسالی برای حاشیه نشینان کشکان یکسان است
مطابق مشاهدات عینی بسیاری از ساکنین روستاهایی که در سیل فروردین ماه ۹۸ دچار خسارت شدید شدند خانه و کاشانه خود را ترک کرده و مجبور به کوچ از زادگاهشان شده اند و با وجود آنکه منازلشان بهسازی شده و یا در مکان دیگری برای آنها ساخت و ساز صورت گرفته ، اما از دست دادن باغات و زمین های کشاورزی و سرمایه های وابسته به آن مجبورشان کرده برای دست و پا کردن شغل و جهت ادامه زندگی این روستاها را ترک نمایند، البته باید به این نکته قابل تأمل اشاره کرد که با پا نگرفتن صنایع تبدیلی در زمان اوج شکوفایی کشاورزی و باغداری در پلدختر و معمولان ، بسیاری از ساکنین شهرستانهای پلدختر و معمولان بدنبال پیدا کردن شغلی برای امرار معاش راهی شهرهای بزرگ شده و مجبور به انجام کارهای روزمزدی هستند.
کنترل کشت محصولات آبدوست کارشناسی شده انجام شود
یکی از راههای مهم مسئولان مربوطه فرهنگ سازی و انجام برنامه ریزی های کارشناسی شده جهت حذف کشت محصولات آبدوست و ترغیب و تحکیم بر کشت محصولات با ارزش اقتصادی بالا به شیوه های خشکه کاری می باشد .کاشت برنج خشکه کاری به معنای کشت برنج در شرایط کم آبی و بدون غرقاب کردن زمین است. در این روش، بذرها به طور مستقیم در زمین خشک کاشته می شوند و به جای وابستگی به آب زیاد، از رطوبت موجود در خاک و بارش باران استفاده می شود.کما اینکه این روش از سوی مسئولان مربوطه در لرستان بصورت آزمایشی نیز اجرا شده و به گفته ی آنان نتایج مطلوبی داشته است.
اما آنچه عیان است نشان از مدیریت ناصحیح آب دارد که اکنون خشکسالی نیز بر آن افزوده شده و راه بر گلوی کشاورزان و باغداران پلدختری و معمولانی بسته و سدهایی که قرار بر احداثشان بود تاکنون نتوانسته اند به مرحله ی بهره برداری برسند. ما امروز شاهد خشکیدن ، کشکان ، مادیان رود و چولهول هستیم.
نه تنها رسیدن به صنایع تبدیلی بلکه فرصتی برای کوچ هم باقی نمانده
چنانچه بر همین منوال پیش برود نه تنها دستیابی به صنایع تبدیلی و اشتغالزایی از طریق کشاورزی ، باغداری و دامپروری رؤیایی دست نیافتنی خواهد بود؛ بلکه ترک کردن خانه نیز بی فایده می باشد.چرا که شاید پیش از این راه چاره ی مردمان این دو شهرستان کوچ کردن به شهرهای بزرگ بود؛ اما امروز با بحران آب و برق دیگر امکانی برای رفتن نیست و کلان شهرها خود به دنبال چاره ای برای رفع کمبودهای خود بوده و عملا مهاجرپذیر نخواهند بود .
مسئولان شهرستان صدای رسای مردم خود باشند
نوشداروی بعد سهراب نباشید
با آنچه گفته شد دیگر مجالی برای سکوت اختیار کردن نمی‌ماند و بسنده کردن به مصوبات کفایت نخواهد کرد و چنانچه کشاورزی و باغداری از این روزهای پر تلاطم داغ و بی آب عبور نمایند؛ از هم اکنون باید به فکر چاره اندیشی بود. امروز مسئولان شهرستان باید پیگیری تا عملی شدن و به نتیجه رسیدن را سرلوحه کار خود قرار دهند نه به مصوب شدن مصوبات در مرکز استان یا شهرستان دل ببندند. و تنها در صورتی مصوبات را مصوبه بدانند که اجرایی شده و باعث حل مشکل شده باشند .