فعال اجتماعی و استاد دانشگاه لرستان طی یادداشتی نوشت:

سهم خواهی قدرت در لرستان، با تب سیاست در فضای مجازی

بدانیم که مردم راه خود را که همان، اتحاد و تعامل جهت توسعه، آبادانی و پیشرفت می باشد را انتخاب کرده اند و این راه با وحدت و انسجام همه ی دلسوزان ادامه دارد و با بداخلاقی ها و بالا بردن تب سیاست در فضای مجازی متوقف نمی شود. بلکه همگان می دانند بر خلاف فضای مجازی در فضای واقعی بوی امید، اتحاد و انسجام مردم، فضا را عطرآگین نموده است.

فضای مجازی 147بصیر کوشکی فعال سیاسی اجتماعی و عضو تحریریه رسانه گفتار ما در یادداشتی که برای پایگاه خبری روشنا نیوز ارسال شده است، نوشت: انتخابات ها، بهترین و بزرگ ترین نمود مشارکت مردم در سرنوشت خویش می باشند، مردم رای می دهند تا با اندیشه و تفکر خود سهمی در اداره ی کشور داشته باشند، رای مردم میزانی است که تغییر را به ارمغان می آورد و باعث انتقال آرام قدرت می شود. در استان لرستان چهاردهمین انتخابات ریاست‌جمهوری ایران همزمان با خیلی از حوزه های انتخاباتی کشور نتیجه و خروجی رای مردم مشخص شد، مردم با حضور در پای صندوق های رای وکیل خویش را انتخاب کردند، وکیلی که فردای پس از انتخابات دست اتحاد و دوستی را به همه ی جناح ها و گروه های سیاسی دراز کرد و از همگان دعوت نمود برای توسعه و پیشرفت وارد میدان شوند و رقابت ها را به رفاقت ها تبدیل کنند، اما متاسفانه عده ای نخواستند و نمی خواهند فضای دوران تبلیغات و انتخابات فروکش نماید و در این جهت نه تنها رقابت ها را به رفاقت تبدیل نکردند بلکه رقابت ها را به تخریب، توهین و حذف گره زده و این بد اخلاقی ها و سیاست زدگی ها را به فضای مجازی کشانده و تب سیاسی استان را بالا بردند. بطوری که شعله های آتشین سیاست زدگان به کل فضای مجازی استان لرستان سرایت نمود.

از بانیان این بداخلاقی ها باید پرسید که آیا رای مردم تعیین کننده است؟ یا طومارها و سیاهه هایی که از فلان شخص و گروه سیاسی صحبت می کنند؟ آیا  فکر می کنید که پایگاه اجتماعی و سابقه ی روشن افراد را می توانید با تیر توهین و تخریب مکدر نمایید؟ ما را چه شده است که از قاعده ی حزبی، تشکیلاتی و مردم سالاری حرف می زنیم اما در عمل به جای نقد، نقادی و نظارت بر امور رقبای مان، به سهم خواهی قدرت و مسند روی آورده و می خواهیم با انکار دیگران، خود را بزرگ جلوه دهیم.
آیا می دانیم که مردم سالاری دینی شمارش تک و تک رای های مردم است؟ اگر قاعده بازی را قبول دارید به مردمی احترام بگذارید که شما را انتخاب نکردند، پس سهم خواهی مسند و مقام برای نشستن بر پشت میزهای شهرستان از طرف شما دارای مقبولیت مردمی نیست و وقتی که مقبولیت مردمی را در عقبه ی خویش ندارید مشروعیت لازم را برای سهم خواهی قدرت را خود به خود از دست می دهید. آیا رای مردم به دولت مشروعیت زا است و باید همه از آن تمکین نمایند این حرفی حسابی و منطقی است همان مردم که اکثریت آنها دولت وفاق را انتخاب کردند  نکند ما این طور فکر می کنیم که رای مردم فقط و فقط زمانی ارزش دارد که در جهت منافع شخصی، گروهی و شورایی ما باشد؟ سهم خواهی قدرت بدون داشتن مقبولیت مردمی، سم خطرناک و کشنده ای است که رای مردم را زیر پا می گذارد و قاعده ی بازی را به هم می زند. اگر دست دوستی و اتحاد نماینده ی دولت را در راستای پیشبرد امور رد می نمایید جای هیچ گونه انتقادی نیست، زیرا آینده همه چیز را روشن می کند و آیندگان در مورد همه قضاوت خواهند کرد. اما اگر قصد فعالیت سیاسی دارید، سیاست زده عمل نکنید و شتاب زده همه چیز رقبای خود را زیر سوال نبرید، این حق همه است که به عنوان شهروندی منتقد و ناظر، امور را رصد نمایند اما این کار فقط با چاشنی انصاف به سرانجام می رسد. آیا اطلاع داریم که آمار بیکاری چقدر است؟ آیا از چالش ها، فرصت ها و ظرفیت های آگاه هستیم؟ اگر می خواهیم از عملکرد مسولین دفاع نماییم راه آن در بیلان کاری آنان است نه تاکید و پافشاری بر ماندگار کردن آنان در پشت میزهای ادارات مسندها و مقام ها ارث پدری هیچ کس نیستند و برای کسی که به انتخابات و رای مردم اعتقاد دارد عامل جابجایی مدیران و مسولان همین خواست و رای مردم است.

اگر مردم را باور داریم بایستی به انتخاب آنها ارج بنهیم و اگر خواستار اجرای مطالبات مردم هستیم بایستی به فرزندان شایسته، کاردان و مردم دار میدان بدهیم همان فرزندانی که در روزهای سخت عهده دار ستاد دولت بودند. همان فرزندانی که می توانند محور وحدت و تعامل همه ی دلسوزان باشند.

بیاییم اگر منتقد هستیم منصف باشیم. اگر سیاستمدار هستیم اخلاق مدار باشیم. اگر همشهری هستیم حرمت ها را نشکنیم. اگر در فضای مجازی فعالیم از ابزار های توهین و تخریب بهره نبریم. اگر به دنبال خدمت هستیم از دروازه ی تعامل و اتحاد وارد شویم. اگر خود را ذی حق می دانیم به مقبولیت مردمی استناد کنیم. اگر رای می دهیم قاعده ی بازی را بپذیریم. در فضای مجازی و واقعی کار سیاسی بکنیم اما سیاسی کار و سیاست زده نباشیم، و بدانیم که مردم راه خود را که همان، اتحاد و تعامل جهت توسعه، آبادانی و پیشرفت می باشد را انتخاب کرده اند و این راه با وحدت و انسجام همه ی دلسوزان ادامه دارد و با بداخلاقی ها و بالا بردن تب سیاست در فضای مجازی متوقف نمی شود. بلکه همگان می دانند بر خلاف فضای مجازی در فضای واقعی بوی امید، اتحاد و انسجام مردم، فضا را عطرآگین نموده است.

انتهای پیام