رفتارهای لازم در درمان تیک کودکان

به گزارش پایگاه خبری روشنا نیوز، تیک نوعی انقباض غیرارادی عضلانی است که معمولا در پی تنش‌های خانوادگی تشدید می‌شود.

اختلال تیک مراقبت و درمان خاص خود را می‌طلبد. در واقع جهت درمان تیک، مراقبت مداوم اهمیت زیادی دارد؛ چراکه تمرکز بیش از حد اطرافیان روی این مسئله آن را تشدید می‌کند. در این راستا لازم است تا زمانی که تیک در عملکرد فرد اختلال جنبی به وجود نیاورده یا موجب آشفتگی هیجانی مشخصی نشده، اعضای خانواده از تمرکز روی آن خودداری کنند و معلمان نیز در محیط و فضای کلاس مراقب رفتار سایر همکلاسی‌ها باشند.

موقعیت های فشار آور را کم کرده و با او مهربان باشید. زیرا تعداد تیک ها با کاهش فشار روحی کم می شود نه با سرزنش شما.

کودکان وقتی خسته هستند بیشتر تیک از خود نشان می دهند، پس مراقب استراحت کودکان باشید.

خونسرد باشید تا فشار روانی بیش از حد به کودک وارد نکنید.

انتظارات بیش از حد درسی یا ورزشی یا مهارتی از او نداشته باشید.

بیشتر از سرزنش او را در موفقیت هایش تشویق نمایید.

فعالیت هایی مثل نقاشی، موسیقی، و بازی ها… می تواند در ترک این عادات موثر باشند.

فعالیت هایی همچون بازی ها یا برنامه های نشاط آور را در زندگی بیشتر کنید تا تخلیه هیجانی بیشتری را تجربه نماید.

درآغوش گرفتن و نوازش نیز میزان اضطراب کودک را کم می نماید.

بیشتر تیک های عصبی به استرس و اضطراب ربط دارند. ایجاد آرامش از طریق ورزش های تنفسی به مرور زمان این عارضه را کاهش یا برطرف خواهد کرد.

فرد مبتلا را دعوا و یا مسخره نکنید، به جای آن رژیم غذایی و یا شیوه زندگی او را تغییر دهید.

بخاطر تیک ها، کودک را از مهمانی یا سایر جمع های اجتماعی محروم ننمایید تا مهارت های اجتماعی اش کاهش پیدا نکند.

در زمان هایی که کودک تیک دارد به او کم توجهی کنید و وانمود کنید این حرکات را نمی بینید، در زمان هایی که تیک نشان نمی دهد به او توجه و نگاه مثبت کنید و او را نوازش کنید.

محیط خانه را آرامش بخش نمایید.

فرزندان از اضطراب والدین خود، اضطراب را دریافت می کنند پس مراقب اضطراب خود بوده و آن را کاهش دهید.

آموزش مهارت های اجتماعی و تقویت اعتماد به نفس کودک را مد نظر داشته باشید.

تحقیر، سرزنش و مقایسه کودک با دیگر کودکان را از رفتارهای خود حذف نمایید.